اصحاب قرآنی یاوران حضرت مهدی(عج)

  بسمه تعالي

   پیامبراعظم (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) فرمودند :اگر اراده کردی و می‌خواهی فردای قیامت با من محشور باشی،  "سجده‌های طولانی در محضر آن حضرت واحد داشته باش".

دعا در سجده شكر

*   ذكر سجده شكر ا ز امام باقر(ع) با اضافات :

اَللّهُمَّ اَنْتَ رِبّى حَقّا حَقّا سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّدا وَرِقّا اَللّهُمَّ اِنَّ عَمَلى ضَعيفٌ فَضاعِفْهُ لى، رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي، رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ، اَللّهُمَّ قِنى عَذابَكَ يَوْمَ تَبْعَثُ عِبادَكَ وَتُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ .
خدايا تو پروردگار منى ، به راستى از روى بندگى و بردگى براى تو سجده كردم ؛ اى پروردگارم ، به درستى كه عمل‏ من كم است، بر آن بيفزاى ؛   پروردگارا ! من بر خويشتن ستم كردم، مرا ببخش ! ؛  پروردگارا ! من به هر خيرى كه برايم بفرستى سخت نيازمندم ؛ خدايا مرا از عذابت نگاه دار، روزى كه بندگانت را برانگيزى و توبه‏ام را بپذير زيرا تو پذيرنده توبه و مهربانى.

*  ذكر سجده شكر ازسيّد ابن طاووس (ره) :

أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لا يُطْفَى وَ جَدِيدُهَا لا يَبْلَى وَ عَطْشَانُهَا لا يَرْوَى .
به تو پناه مي‏آوردم از آتشى كه حرارتش خاموش نمي‏شود،و تازه‏اش كهنه نمي‏گردد،و تشنه‏اش سيراب نمي‏شود.

پس گونه راست را بر زمين گذارد و بگويد :

إِلَهِي لا تُقَلِّبْ وَجْهِي فِي النَّارِ بَعْدَ سُجُودِي وَ تَعْفِيرِي لَكَ بِغَيْرِ مَنٍّ مِنِّي عَلَيْكَ بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَيَّ .
خدايا رخسارم را پس از سجده،و به خاك ماليدن آن براى تو در آتش‏ زيرورو مكن،كه من در اين كار بر تو منّت ندارم ، بلكه تنها تو را بر منّت است .

سپس گونه چپ را بر زمين‏گذارد و بگويد:

ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ .
رحم كن بر كسى‏كه بد كرده،و مرتكب گناه شده و بيچاره گشته و اعتراف نموده است .

آنگاه به حال سجده برگردد و بگويد :

إِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ يَا كَرِيمُ .
اگر من بنده بدى بودم،تو پروردگار خوبى هستى،گناه از بنده‏ات بزرگ شده،شايسته است‏ گذشت از جانب تو نيكو باشد اى كريم .

   *   در كتاب‏ «مكارم اخلاق»از امام صادق عليه السّلام روايت كرده:حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله به مردى رسيد كه در حال سجده بود و ميگفت:

يا رَبِّ ماذا عَلَيْكَ اَنْ تُرْضِىَ عَنّى كُلَّ مَنْ كانَ لَهُ عِنْدى تَبِعَةٌ وَاَنْ تَغْفِرَ لى ذُ نُوبى وَاَنْ تُدْخِلَنِى الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ فَاِنَّما عَفْوُكَ عَنِ الظّالِمينَ وَاَ نَا مِنَ الظّالِمينَ فَلْتَسَعْنى رَحْمَتُكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
اى پروردگارم،تو را چه مى‏شود كه از من خشنود كنى،هركه را از او نزد من حقىّ است،و اينكه گناهانم را بيامرزى،و به رحمتت مرا وارد بهشت گردانى جز اين نيست كه،گذشت‏ تو از ستمكاران است،و من از ستمكارانم،پس مرا به مهرت فرا گير،اى مهربان‏ترين مهربانان.
حضرت فرمود: سر از سجده بردار كه دعايت مستجاب شد،به درستى كه دعاى پيامبرى را خواندى كه در زمان قوم عاد بود.

*   شيخ‏ طوسى در كتاب«مصباح المتهجّد»در ذكر سجده شكر فرمود:مستحبّ است براى برادران خود،در سجده دعا كند و بگويد :

اَللّهُمَّ رَبَّ الْفَجْرِ وَاللَّيالِى الْعَشْرِ وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ وَاللَّيْلِ اِذا يَسْرِ وَرَبَّ كُلِّ شَىْءٍ وَاِلهَ كُلِّ شَىْءٍ وَ خالِقَ كُلِّ شَىْءٍ وَمَليكَ كُلِّ شَىْءٍ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَافْعَلْ بى وَبِفُلانٍ وَفُلانٍ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بِنا ما نَحْنُ اَهْلُهُ فَاِنَّكَ اَهْلُ التَّقْوى وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ .
اى پروردگار بامداد،و شبهاى ده‏گانه،و پروردگار جفت و تك،و شب هنگامى كه مى‏گذرد،و پروردگارم هر چيز، و معبود هر چيز،و آفريننده هر چيز،و پادشاه هر چيز،بر محمّد و خاندانش درود فرست،و با من و فلان و فلان آنچه شايسته آنى انجام ده،و نسبت به ما آنچه سزاوار آن هستيم انجام مده،به درستى كه تو اهل‏ تقوا و آمرزشى.

  *   ذكر سجده از حضرت امير(ع) ، در آخر دعاي صباح :

إِلَهِي قَلْبِي مَحْجُوبٌ وَ نَفْسِي مَعْيُوبٌ وَ عَقْلِي مَغْلُوبٌ وَ هَوَائِي غَالِبٌ وَ طَاعَتِي قَلِيلٌ وَ مَعْصِيَتِي كَثِيرٌ وَ لِسَانِي مُقِرٌّ بِالذُّنُوبِ فَكَيْفَ حِيلَتِي يَا سَتَّارَ الْعُيُوبِ وَ يَا عَلامَ الْغُيُوبِ وَ يَا كَاشِفَ الْكُرُوبِ اغْفِرْ ذُنُوبِي كُلَّهَا بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ يَا غَفَّارُ يَا غَفَّارُ يَا غَفَّارُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

خداى من،دلم در پرده‏هاى ظلمت پوشيده شده و جانم دچار كاستى گشته و عقلم مغلوب هواى نفسم شده و هواى نفسم بر من چيره آمده،طاعتم اندك،و نافرمانيم بسيار، و زبانم اقراركننده به گناهان است،چاره من چيست اى پرده‏پوش عيبها،اى داناى نهان‏ها،اى‏برطرف‏كننده غمها،همه گناهان مرا بيامرز،به احترام محمّد و خاندان محمّد،اى آمرزنده،اى آمرزنده،اى آمرزنده‏به مهربانيت اى مهربان‏ترين مهربانان.

  * ذکر سجده بين اذان و اقامه :  جهت حضور قلب در نماز از سيد ابن طاووس(ره) :

 «   لااله الاالله  ،  انت ربي  ،  سجدت لک  خاضعاً خاشعاً ذليلاً   ،   يا ارحم الراحمين  . »

***********************************************

ذکر سجده واجب در سور عزائم :

 
مُجرَّد سجده کفایت می‌کند و گفتن ذِکر واجب نیست، اگر چه گفتنِ ذکر، مستحب می‌باشد و در انجام این مستحب هر ذکری کفایت می‌کند و لکن بهتر این است که گفته شود:

« لا اِلهَ اِلَّا اللهُ حَقًّا حَقًّا، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ ایماناً وَ تَصْدیقاً، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ وَ عُبُودِیةً وَرِقّاً ، سَجَدْتُ لَک یا رَبِّ تَعَبَّداً وَرِقّاً، لا مُسْتَنْکفاً وَ لا مُسْتَکبِراً، بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیلٌ ضَعیفٌ خائفٌ مُسْتَجیرٌ ».

یا بگوید:

آن چیزی را که پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ در سجده سوره «علق» فرمودند و آن این است:

« اَعُوذُ بِرِضاک مِنْ سَخَطِک، وَ بِمُعافاتِک عَنْ عُقُوبَتِک، اَعُوذَبِک مِنْک، لا اُحْصی ثَناءً عَلَیک، اَنْتَ کما اَثْنَیتَ عَلی نَفْسِک ».

سوره هایی که سجده واجب دارند :

واجب است سجده کردن بر قاری و شنونده ( بلکه هر کس که به گوشش برسد بنابر اظهر( یکی از آیات چهارگانه‌ای که در چهار سوره قرآن آمده است و آنها عبارتند از:

۱. سوره سجده‌ (آیه ۱5) وقتی که به «وَ لا یسْتَکبِرُونَ» رسید.
۲. سوره فصلت (آیه ۳۷) وقتی که به «اِیاهُ تَعْبُدُونَ» رسید.
۳. سوره نجم (آیه ۶۲ آخر سوره) وقتی که به انتهای آیه رسید.
۴. سوره علق (آیه ۱۹ آخر سوره) وقتی که به انتهای آیه رسید.

 سوره هایی که سجده واجب دارند عزائم نامیده میشوند.

 {صلوات+عج}

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: